Choroba Buergera (zakrzepowo-zarostowe zapalenie naczyń)

Zakrzepowo-zarostowe zapalenie naczyń (w skrócie TAO lub TO),jest określana również jako choroba Buergera lub choroba Winiwartera-Buergera, to stan zapalny drobnych tętnic i żył kończyn o nieznanej etiologii, która zwykle przebiega z okresami zaostrzeń i remisji. Przyczyna choroby nie jest do końca poznana.  Najczęściej występuje u mężczyzn w wieku  20-45lat palących tytoń. Zaliczana jest do chorób autoimmunologicznych. Proces zapalny obejmuję ścianę tętnic i żył; mnogie, odcinkowe niedrożności tętnic typu mięśniowego są spowodowane zakrzepicą, ulegają organizacji i włóknieniu.

Objawy

·         niedokrwienie rąk, stóp

·         uczucie zziębnięcia i drętwienia

·         ból

·         mrowienia w obrębie zajętej chorobowo kończyny

·         objaw Raynauda

·         bóle spoczynkowe

·         chromanie przestankowe

·         zmiany martwicze w obrębie palców (owrzodzenia)

·         zaburzenia naczynioruchowe

·         zapalenie żył powierzchownych

·         martwica i owrzodzenia niedokrwienne

·         brak tętna na tętnicach piszczelowych tylnych,

·         grzbietowych stopy, promieniowych lub łokciowych

·         objawy zapalenia żył powierzchownych

Diagnostyka

Badania diagnostyczne obejmują badania

laboratoryjne w celu wykluczenia innych

chorób oraz kliniczne testy czynnościowe

·         badania arteriograficzne

(wykrywają odcinkową niedrożność małych i średnich tętnic)

·         badanie histopatologiczne (wykonywane rzadko)

·         badanie dopplerowskie

·         pletyzmografia

Stadia zmian histopatologicznych w chorobie Buergera:

I stadium ostre (zapalne)

II stadium pośrednie (zakrzepowe)

III stadium zmian późnych (zwłóknienia)

   Leczenie 

·         Zachowawcze (ćwiczenia przeciwzakrzepowe,ułożeniowe wg. Buergera, ogólno usprawniające;zaprzestanie palenia tytoniu właściwa higiena miejscowe leczenie zmian chorobowych)

·         Farmakoterapia

·         Fizjoterapia

·         Operacyjne (operacje odtwórcze tętnic, sympatektomia lędźwiowa)

·         Amputacyjne

  Rokowanie jest dość dobre, ale często nie udaje się zachować funkcjonalności kończyn.

Większość pacjentów poddawana jest amputacjom. Choroba ma tendencje do samoistnego wygasania w 45-50 r.ż. Rokowanie jest zdecydowanie lepsze jeśli chory zaprzestanie palenia tytoniu.