Przewlekły zespół serca płucnego (łac. cor pulnmonale chronicum)

Serce płucne powstaje na skutek niewydolności oddechowej( np. astma, nieżyt oskrzeli)  co prowadzi do wtórnego wzrostu ciśnienia w tętnicy płucnej i przerostu prawej komory serca. Chory z zespołem serca płucnego początkowo skarży się na duszność wysiłkową, w późniejszym okresie choroby na duszność spoczynkową. Utrzymuje się u niego wielomiesięczny uporczywy kaszel z odkrztuszaniem ropnej wydzieliny, kolor skóry może przybrać odcień sinawy charakterystyczny przy niewydolności oddechowej. Dodatkowo chory posiada objawy chorób układu oddechowego, które wywołały zespół serca płucnego. W późniejszych okresach choroby występują także objawy niedomogi prawo komorowe: poszerzenie żył szyjnych, obrzęki, powiększenie wątroby.

Stosowane badania diagnostyczne:        
· Badanie podmiotowe i przedmiotowe (lekarskie)
· Badania laboratoryjne ( zwiększona liczba krwinek czerwonych
· Badanie gazometryczne ( zmniejszona ilość tlenu a zwiększona CO2 we krwi tętniczej)
· Badanie spirometryczne ( wskazuje na niewydolność oddechową)
· EKG (wykazuje przerost prawej komory serca)

W leczeniu chorego z zespołem serca płucnego ważna jest eliminacja czynników wywołujących drażnienie dróg oddechowych ( pyły, gazy ,zakaz palenia papierosów). Należy też przeciwdziałać jak najskuteczniej wszelkim infekcjom układu oddechowego. W celu jak najlepszej wentylacji płuc choremu podaje się leki rozszerzające oskrzela, leki wykrztuśne i rozrzedzające wydzielinę. Odpowiednio przystosowana do stanu pacjenta rehabilitacja powinna poprawić wentylację płuc i zwiększyć ich pojemność , a także wspomóc wydalanie plwociny z uwzględnieniem wszystkich wskazań i przeciwwskazań.

W początkowych okresach choroby podawany jest także tlen – w okresie zaostrzeń niewydolności oddechowej. Później gdy choroba przybiera postać przewlekłą ,a niewydolność krążeniowa i oddechowa ulega znacznemu pogorszeniu tlen podawany jest częściej i dłużej a w niektórych przypadkach stosuję się stałą tlenoterapię. W skrajnych przypadkach niewydolności chorego można podłączyć do respiratora. Należy również pamiętać o przeciwdziałaniu  i leczeniu objawów niewydolności krążeniowej.

Ogólnie rzecz biorąc objaw serca płucnego nie ma najlepszego rokowania najczęściej nasilające się objawy prowadzą do śmierci chorego.